Τα μέτρα και το αρνάκι

Οι αθλητικοί παράγοντες και ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός συσκέφθηκαν, συμφώνησαν σε ορισμένα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας, οι ημέρες κύλησαν και οι προβολείς της δημοσιότητας άρχισαν να αποσύρονται από το θέμα, όπως συμβαίνει πάντα. Μόνο στο μέτωπο των ανακρίσεων για τα επεισόδια της Παιανίας και τον θάνατο του Μιχάλη Φιλόπουλου καταγράφονται καθημερινά εξελίξεις, αλλά κι αυτές πέφτουν από την πρώτη στην τέταρτη-πέμπτη θέση στα τηλεοπτικά δελτία και από τα πρωτοσέλιδα στις εσωτερικές σελίδες των εφημερίδων. Τελικά, έμαθε τίποτα η ελληνική κοινωνία από όσα συνέβησαν το προηγούμενο διάστημα; Έγιναν -έστω και λίγα- ουσιαστικά βήματα για την καταπολέμηση της βίας μέσα και έξω από τα γήπεδα;

Ας θυμηθούμε τα μέτρα που συμφωνήθηκαν τη Μ. Τρίτη:
1. Αναστολή της λειτουργίας των νόμιμων συνδέσμων. Ομαδικά εισιτήρια σε φιλάθλους, οργανωμένες μετακινήσεις στον αθλητικό χώρο και λειτουργία συνδέσμων «παγώνουν» ως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. «Μπορούν να συνεχίσουν να είναι περιπατητικοί σύλλογοι», δήλωσε ο κ. Ορφανός, σημειώνοντας ότι η απαγόρευση της σύστασης σωματείων και συλλόγων θα ήταν αντισυνταγματική.
2. Αναβάθμιση της ειδικής υπηρεσίας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης κατά της βίας και εντατικοποίηση της συνεργασίας Αστυνομίας-ομάδων πριν από τους αγώνες.
3. Αυστηροποίηση των ποινών για τις ομάδες και δημιουργία ομάδων περιφρούρησης από τις ΠΑΕ, ΚΑΕ κ.λπ.

Με μια πρώτη ματιά, δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να διαφωνήσει με όλα αυτά. Ωστόσο, το ζητούμενο είναι άλλο: ως γνωστόν, στη χώρα μας υπάρχουν νόμοι και κανόνες. Το πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζονται. Τι θα γίνει, λοιπόν, στην πράξη;

• Ομάδες και Αστυνομία θα συνεργαστούν με καλή πίστη, για να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα;
• Πώς θα διαμορφωθεί το νομικό πλαίσιο για «σεκιουριτάδες» μέσα στα γήπεδα και αστυνομικούς απ' έξω; Ο συνδυασμός αυτός θα αποδώσει; Όταν παράγοντες, όπως ο πρόεδρος του Άρη Λάμπρος Σκόρδας, δηλώνουν ότι (αντιγράφω από το sportdog.gr) «οι ΠΑΕ, οι ΚΑΕ και οι ερασιτεχνικές δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν όλα. Δεν μπορεί η διοίκηση να αντιμετωπίσει κάποιον εγκληματία. Δουλειά των ΠΑΕ είναι να προφυλάξουν το προϊόν (sic). Να απομακρύνουν όσο μπορούν όλους αυτούς που θέλουν να κάνουν επεισόδια και να προφυλάξουν τον χώρο, στον οποίο ζητάνε από τον κόσμο να έρχεται», απομένει μεγάλο περιθώριο αισιοδοξίας;
• Αυστηροποίηση θα σημάνει μεγάλα πρόστιμα, τιμωρίες όπως ματς κεκλεισμένων των θυρών, αποκλεισμός έδρας κτλ.;
• Και το κυριότερο: αρκεί η αναστολή λειτουργίας των οι 270 συνδέσμων, για να «μαραθούν» τα «μπουμπούκια» που επί χρόνια εξέθρεφαν και χρησιμοποιούσαν σαν «σώματα κρούσης» οι ομάδες; Οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών για σεσημασμένους χούλιγκαν-υπαλλήλους ΠΑΕ οι οποίοι, όπως όλα δείχνουν, είχαν ενεργό ανάμειξη στην αιματηρή συμπλοκή της Παιανίας επιβεβαιώνουν πόσο στενοί ήταν οι δεσμοί μεταξύ ομάδων-παραγόντων-ηθικών αυτουργών και πρωταγωνιστών επεισοδίων. Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ Νίκος Βεζυρτζής το παραδέχθηκε, λέγοντας: «Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ξέρουμε ποιοι είναι οι χούλιγκαν και ποιοι είναι οι δολοφόνοι».

Ήδη σημαντική μερίδα πολιτών εκτιμά πως η απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα δεν θα είναι η επιθυμητή, δηλαδή πως τα μέτρα δεν θα αποδώσουν καρπούς, ενώ πολλοί προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, χαρακτηρίζοντάς τα άτολμα. Αυτή είναι, για παράδειγμα, η απάντηση του 80% των συμμετασχόντων στην ηλεκτρονική δημοσκόπηση του Press-gr.

Στην ίδια δημοσκόπηση το 51% δηλώνει πως την κύρια ευθύνη για τους χούλιγκαν έχουν οι ομάδες, ενώ 9 στους 10 συντάσσονται με τη βασική διαπίστωση όλων των άρθρων και των σχολίων που γράφτηκαν το τελευταίο δεκαήμερο στην ελληνόφωνη μπλογκόσφαιρα: η αθλητική βία δεν αποτελεί μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά συνδέεται και αντανακλά ευρύτερο πρόβλημα της κοινωνίας μας.

Την παραδοχή αυτή κάνουν και αξιωματικοί της Αστυνομίας, που δεν κρύβουν τους φόβους τους ότι η αδρανοποίηση των συνδέσμων (αν και εφόσον επιτευχθεί, βέβαια, στην πράξη) μπορεί να έχει ως μοναδικό αποτέλεσμα την «αλλαγή γηπέδου» για τα ξεσπάσματα βίας -η βία θα μετακομίσει αλλού. Άλλωστε, τι θα εμποδίσει αυτούς που ξεκινούν τώρα από έναν σύνδεσμο και δίνουν ραντεβού για να συγκρουστούν με οπαδούς της αντίπαλης ομάδας σε οποιοδήποτε σημείο, να συνεχίσουν ανενόχλητοι τη δράση τους έχοντας ως έδρα ένα καφενείο, ένα κατάστημα, ένα σπίτι ή απλά κάνοντας συνεννοήσεις από το τηλέφωνο, το Διαδίκτυο κ.λπ.;

Για να μην περιοριστούμε, λοιπόν, στις αγαθές (εντός ή εκτός εισαγωγικών) προθέσεις και στα «ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα», πρέπει -όπως τόνισα και στο προηγούμενο post- να αναλάβουν όλοι (και ο καθένας μας ξεχωριστά) τις ευθύνες τους. Διαφορετικά, θα επιβεβαιωθεί ο «ισχυρός άνδρας» του Άρη, που δήλωσε μετά την ανακοίνωση των παραπάνω μέτρων (αντιγράφω ξανά από το sportdog.gr): «Όλα αυτά που ακούσαμε πιστεύω πως απλώς εφησυχάζουν τις συνειδήσεις μας για να είμαστε ήρεμοι και να φάμε το αρνί μας».