Για την Αμαλία

Η μεγαλύτερη διαδικτυακή κινητοποίηση που έγινε ποτέ στην Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και λίγες ώρες. Μέχρι τα μεσάνυχτα τα ελληνόφωνα ιστολόγια σταδιακά «πλημμυρίζουν» με banners, videos, σχόλια και ένα κείμενο-καρπό συλλογικής προσπάθειας bloggers τα οποία υπενθυμίζουν την πολυετή οδύσσεια και τη σημαντική παρακαταθήκη της Αμαλίας Καλυβίνου.

Η 30χρονη που έφυγε τόσο πρόωρα ακριβώς πριν από μια εβδομάδα - ύστερα από 22 ολόκληρα χρόνια σκληρής μάχης ενάντια σε μια ασθένεια που στην αρχή οι γιατροί αποκάλεσαν «ιδιοπάθεια» και τελικά αποδείχθηκε καρκίνος, αλλά και ενάντια στην εγκληματική αμέλεια ορισμένων γιατρών και τις χρόνιες παθογένειες του άρρωστου εγχώριου συστήματος υγείας- «μίλησε» στις καρδιές χιλιάδων χρηστών του Διαδικτύου, μέσα από το online ημερολόγιό της. Καταγγελίες με ονόματα και διευθύνσεις, αφηγήσεις δύσκολων προσωπικών στιγμών, γεμάτες πόνο αλλά και αφοπλιστική ειλικρίνεια, ονομαστικές -και πάλι- αναφορές σε γιατρούς-ευεργέτες δημιούργησαν ένα ιστολόγιο-γροθιά στο στομάχι για όλους τους εμπλεκόμενους στον χώρο της υγείας (γιατρούς, διοικητές νοσοκομείων και ασφαλιστικών ιδρυμάτων, ΕΟΦ, πολιτικούς, συνδικαλιστές κτλ.), καθώς για τους απλούς πολίτες. Σε 19 posts που γράφτηκαν από τον Ιούλιο του 2005 έως τον Μάιο του 2007 η φοιτήτρια της Φιλοσοφικής με τον πύρινο και μεστό λόγο, το αστείρευτο θάρρος και το σπάνιο, αξιοθαύμαστο ψυχικό σθένος τα είπε όλα: για το θλιβερό... εθιμικό δίκαιο που λέγεται «φακελάκι», για τις κάθε λογής πρακτικές που παραβιάζουν τον όρκο του Ιπποκράτη, για τις τραγικές αδυναμίες του συστήματος περίθαλψης.

Η ηλεκτρονική κίνηση των φίλων της Αμαλίας -φίλων που στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν είχαν τη χαρά να τη γνωρίσουν από κοντά, παρά μόνο από τα κείμενα του blog της- είναι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει στην παρούσα φάση για να μείνει ζωντανή η μνήμη της Αμαλίας και τα όσα μας κληροδότησε. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, σε καμία περίπτωση πως είναι ήσσονης σημασίας εξέλιξη. Αντιθέτως. Για πρώτη φορά η (διαρκώς διογκούμενη) ελληνόφωνη μπλογκόσφαιρα ενώνει τις δυνάμεις της σε τόσο μεγάλη έκταση και σε ελάχιστο χρόνο, παραμερίζοντας κάθε τύπου διαφορές, επιδεικνύοντας αξιέπαινο ζήλο και ωθούμενη από αγνά κίνητρα. Άλλωστε, σημασία έχει να γίνει το πρώτο βήμα. Όσο περισσότεροι βηματίσουν μαζί, τόσο το καλύτερο. Και στην προκειμένη περίπτωση οι συνοδοιπόροι είναι ήδη πολλοί, καλοί και έχουν εισπράξει το μήνυμα: οι ιστολόγοι έχουν δύναμη παρέμβασης -περίτρανη απόδειξη η Αμαλία.

Μέχρι τη στιγμή που γράφεται τούτο το σημείωμα, όπως διαπιστώνω στο Sync, τουλάχιστον 320 σημερινά posts αναδημοσιεύουν το συλλογικό κείμενο ή δικά τους λόγια για την Αμαλία, ενώ ο συνολικός αριθμός όσων έχουν αναφερθεί τις τελευταίες 30 ημέρες στην κοπέλα που ταρακούνησε την μπλογκόσφαιρα αγγίζει τα 1.000. Εξάλλου, τα σχόλια στο blog της, το Malpractice, έχουν φθάσει τα 1.130 (μετά την αναγγελία του θανάτου της). Παράλληλα ξεχώρισα δύο videos στο YouTube: ένα από το Metablogging και ένα από τον Γιώργο Κρόγια. Για τον συντονισμό της κινητοποίησης έχει δημιουργηθεί ειδικό ιστολόγιο στην εξής διεύθυνση: http://giatinamalia-blog.blogspot.com. Τις επόμενες ώρες αναμένεται να επιστρατευθούν και οι άλλες μορφές δράσης, όπως διανομή φυλλαδίων, μαζική αποστολή e-mails που ενημερώνουν για την ιστορία της Αμαλίας και τις «πληγές» του συστήματος υγείας σε 5 διαφορετικές γλώσσες κ.ά.

Ακολουθεί το κοινό μήνυμα που «ταξιδεύει» σήμερα σε όλη την μπλογκόσφαιρα (ελληνόφωνη και ξένη):

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του».
(Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...».
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας».
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:
«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας».

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ