Κατά γενική ομολογία, η κινητοποίηση πέτυχε. Η απήχηση που συνάντησε στους κόλπους της ελληνόφωνης μπλογκόσφαιρας ήταν μεγάλη. Κείμενα επί κειμένων και σχόλια επί σχολίων γράφτηκαν για την Αμαλία, την προσπάθεια που έκανε μέσα από το ιστολόγιό της, τα «φακελάκια», τους γιατρούς, την ιατρική δεοντολογία, το «άρρωστο» ΕΣΥ κ.ά. Μάλιστα, το όνομα της θαρραλέας κοπέλας, που πάλεψε με τόση δύναμη ενάντια στον καρκίνο και την αχαρακτήριστη συμπεριφορά ορισμένων γιατρών, έγινε ο δημοφιλέστερος όρος αναζήτησης στο Sync.gr, υπερσκελίζοντας τα... συνήθη «ερωτικές ιστορίες» και «sex». Επίσης, η φράση «Για την Αμαλία» κατέλαβε την τρίτη δημοφιλέστερη θέση. Ανάλογη δημοτικότητα γνώρισαν το online ημερολόγιο της Αμαλίας, το Malpractice, και το ειδικό blog με τον τίτλο «Για την Αμαλία», το οποίο δημιουργήθηκε με στόχο τον καλύτερο συντονισμό της κινητοποίησης της 1ης Ιουνίου. Συνολικά, σύμφωνα πάντα με το Sync.gr, 1.073 ιστολόγια κάνουν link προς το πρώτο και άλλα 292 προς το δεύτερο.
Τα πιο εντυπωσιακά νούμερα είναι όμως άλλα. Όπως υπολογίστηκε στο blog της κινητοποίησης:
- 400.000 άνθρωποι χρησιμοποίησαν την 1η Ιουνίου τις διαδικτυακές μηχανές αναζήτησης για να αντλήσουν πληροφορίες για την Αμαλία και την αφιερωμένη σε αυτή ημέρα
- Περισσότερα από 120.000 e-mails διαμαρτυρίας και ευαισθητοποίησης «βομβάρδισαν» υπουργούς, βουλευτές, ευρωβουλευτές, ιατρικούς συλλόγους, φορείς και οργανισμούς του χώρου της Υγείας
- Τα ηλεκτρονικά μηνύματα «ταξίδεψαν» σε 30 χώρες και 120 οργανώσεις
- Ανήμερα της κινητοποίησης 56.116 επισκέπτες πέρασαν το «κατώφλι» του blog της Αμαλίας.
Η έκταση της κινητοποίησης ήταν τέτοια που δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από τα «παραδοσιακά» μέσα. Έτσι, για πρώτη φορά τα ελληνόφωνα ιστολόγια προβλήθηκαν τόσο μαζικά και -το κυριότερο- θετικά μέσα από τις εφημερίδες, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Το εκτός Διαδικτύου κοινό συνειδητοποίησε ότι «κάτι τρέχει» στον λαβύρινθο του Internet, πως υπάρχουν ενεργοί πολίτες και ότι το πληκτρολόγιο τους δίνει δύναμη να εκφραστούν ελεύθερα, διεκδικώντας (αυτονόητα ή μη) δικαιώματα και προβάλλοντας κοινωνικοπολιτικά ζητήματα και αιτήματα. Η οδυνηρή απώλεια ενός ανθρώπου λειτούργησε, λοιπόν, ως εφαλτήριο ανάδειξης των blogs σε μέσα ευαισθητοποίησης και πίεσης και ως ορόσημο για την επίσημη «πρώτη» της εγχώριας διαδικτυακής κοινότητας.
Το ζητούμενο είναι τι μέλλει γενέσθαι από 'δω και πέρα. Οι διαδικτυακοί ακτιβιστές που παραμέρισαν κάθε είδους διαφορές και ένωσαν τις δυνάμεις τους στην κοινή προσπάθεια να τιμηθεί η μνήμη της Αμαλίας και να μην υπάρξουν ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον, θα συνεχίσουν με την ίδια αγωνιστική διάθεση; Θα βγουν και εκτός Κυβερνοχώρου, για να ακουστούν ακόμα πιο δυνατά; Ή σταδιακά οι αντιδράσεις θα ξεθυμάνουν και ο καθένας θα επιστρέψει στη δουλειά του, ως είθισται να συμβαίνει σε παρόμοιες offline καταστάσεις; Επιπλέον, θα υπάρξουν ανάλογα εγχειρήματα για άλλα θέματα;
Διάθεση για συνέχεια φαίνεται να υπάρχει από αρκετούς. Απομένει να αποδειχθεί εμπράκτως και να μετουσιωθεί σε πράξεις ουσίας, σε συνεννόηση με όσο το δυνατόν περισσότερους δικτυακούς γραφιάδες...
INFO:
Η online εκστρατεία στη μνήμη της Αμαλίας συνεχίζεται πλέον από το blog «01.06.07: Ημέρα της Αμαλίας». Εκεί έχει συγκεντρωθεί όλο το υλικό που γράφτηκε τις τελευταίες ημέρες από ιστολόγους αλλά και δημοσιογράφους. Μεταξύ των άλλων, και τρία ρεπορτάζ μου στον «Ελεύθερο Τύπο»: Η ελληνική μπλογκόσφαιρα πενθεί την Αμαλία (29/5/2007), Bloggers στην αντεπίθεση (3/6/2007), «Για την Αμαλία, ρε γαμώτο...» (4/6/2007).
3 σχόλια:
Συχνότερο είναι το φαινόμενο να δίνουν υλικό τα ΜΜΕ στους bloggers, αλλά αυτή τη φορά συνέβη το αντίθετο. Πολύ θετικό ήταν ότι οι δημοσιογράφοι του έντυπου αυτή τη φορά στάθηκαν πολύ σωστά, με πληροφόρηση κι ευαισθησία απέναντι στο θέμα, ως επί πλείστον. Άλλο ένα παράδειγμα του ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαμάχη ανάμεσα στους bloggers και τους δημοσιογράφους (πλην περιπτώσεων, πάντα).
Μιά επισήμανση πάντως, Μάριε, προς διόρθωση του άρθρου που δημοσιεύτηκε στον Ε.Τ.: η κινητοποίηση με τα αυτοκόλλητα, στα γενέθλια της Αμαλίας ήταν απλά μιά από τις ιδέες που έπεσαν στα σχόλια του ομαδικού blog (και δεν είδαν ανταπόκριση), τουλάχιστον μέχρι προχτές.
θα ήταν πάντως ενδιαφέρον να μάθουμε,ποιος σας έδωσε στον ΕΤ την "πληροφορία" για νέα κινητοποίηση και με ποια επιχειρήματα σας έπεισε ότι θα γίνει, ώστε να τη δημοσιεύσετε με τόση βεβαιότητα.
Και το λέω αυτό γιατί το να βρείς το συγκεριμένο σχόλιο στο ιστολόγιο της κινητοποίσησης ήταν κατι σαν να παίζεις τζόκερ.
@ Oneiros, Stefan:
Αγαπητοί φίλοι, καταρχάς ζητώ συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση. Απανωτές αποστολές και υποχρεώσεις εντός και εκτός εφημερίδας με κράτησαν μακριά από το blogging για πολλές ημέρες.
Επί της ουσίας: Αστέρη συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου. Διαμάχη με τους ιστολόγους ανοίγουν δημοσιογράφοι που δεν έχουν κατανοήσει τι έστι μπλογκόσφαιρα και ιστολόγοι που νομίζουν πως ξαφνικά έγιναν «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη». Το ιστολογείν και το δημοσιογραφείν τέμνονται, αλλά το καθένα έχει τη δική του αξία και χρησιμότητα και δεν νομίζω πως μπορούν να αντικατασταθούν το ένα από το άλλο.
Όσον αφορά στην απορία για την κινητοποίηση με τα αυτοκόλλητα: το συγκεκριμένο ρεπορτάζ γράφτηκε στην Ίο, όπου βρισκόμουν για το Greek Blogger Camp. Πέρασα μια ολόκληρη νύχτα διαβάζοντας τα μηνύματα που είχαν γραφεί στο blog της Αμαλίας και σε αυτό της κινητοποίησης και, μεταξύ άλλων, εντόπισα την πρόταση για τα αυτοκόλλητα (δεν ήταν θέμα τύχης λοιπόν -άλλωστε το Τζόκερ δυστυχώς δεν το έπιασα όσες φορές κι αν προσπάθησα). Τη βρήκα ενδιαφέρουσα και έτσι τη συμπεριέλαβα στο ρεπορτάζ ως μία από τις προτάσεις που είχαν πέσει μέχρι τότε στο τραπέζι. Από 'κει και πέρα, θα μου επιτρέψετε να μην υπεισέλθω σε λεπτομέρειες.
Δημοσίευση σχολίου