Διαδικτυακό κίνημα πολιτών ή η δύναμη του e-mail (1)

Τον τελευταίο καιρό στο ελληνόφωνο Διαδίκτυο, και ιδιαίτερα στην μπλογκόσφαιρα, κάτι κινείται για τα καλά! Πρωτοβουλίες μεμονωμένων χρηστών και ιστολόγων με ευαισθησίες για κοινωνικά και πολιτικά θέματα, διαδίδονται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή blogs και διαμορφώνουν μια αξιοπρόσεκτη δυναμική.

Στην αρχή ήταν τα ηλεκτρονικά μηνύματα για τη λειτουργία του μετρό της Αθήνας όλο το 24ωρο κάθε Παρασκευή και Σάββατο, τα οποία «ταξίδεψαν» σε χιλιάδες θυρίδες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και κατέκλυσαν τη διεύθυνση e-mail της «Αττικό Μετρό Εταιρία Λειτουργίας». Ακολούθησαν τα μηνύματα-κάλεσμα για μποϊκοτάζ στη βενζίνη την Τετάρτη 14 Μαρτίου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κερδοσκοπία στα καύσιμα.

Η πρωτοτυπία και η ευρεία διάδοσή τους με εντυπωσίασαν τόσο, που ασχολήθηκα και με τα δύο σε ειδικά δημοσιεύματα στον «Ελεύθερο Τύπο» στις 4 και 13 Μαρτίου 2007 αντίστοιχα (βλ. επόμενο post), ενώ η πρώτη περίπτωση παρουσιάστηκε και από τη συνάδελφο Ναυσικά Καραγιαννίδη στην «Ελευθεροτυπία» στις 17 Μαρτίου 2007.

Το διαδικτυακό κίνημα πολιτών κορυφώθηκε με την πρόσφατη μαζική ηλεκτρονική «διαδήλωση», η οποία έχει κεντρικό σύνθημα «Απαξίωση: Φτάνει Πια!» και αγκαλιάστηκε από πολλούς σημαντικούς Έλληνες ιστολόγους. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στον δικτυακό τόπο που δημιουργήθηκε για την πρωτοβουλία αυτή, «κοινή αφετηρία ήταν η αγανάκτησή μας με την απαξίωση του πολίτη από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης». Αυτός είναι και ο λόγος που στα ειδικά banners που φιλοτεχνήθηκαν φιγουράρει το πρόσωπο του υπουργού Δημόσιας Τάξης Βύρωνα Πολύδωρα.

Με μια πιο προσεκτική αναζήτηση, θα βρει κανείς πολλά ακόμα ανάλογα εγχειρήματα που έτυχαν μικρότερης ή μεγαλύτερης αποδοχής από την εγχώρια διαδικτυακή κοινότητα.

Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις προαναφερθείσες πρωτοβουλίες και τις όποιες ανάλογες, κατά τη γνώμη μου το γεγονός ότι αναπτύσσονται αυτό καθαυτό είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για τρεις λόγους:

1. Είναι δείγμα της αυξανόμενης αξιοποίησης των νέων μέσων από σκεπτόμενους πολίτες, οι οποίοι χρησιμοποιούν το Internet δημιουργικά, καθώς γνωρίζουν τη δύναμή του και πιστεύουν στις δυνατότητές του.
2. Διαψεύδει όσους υποστηρίζουν πως στην εποχή της «τηλε-δημοκρατίας», των «εκλογών του καναπέ» και των λοιπών συναφών συμπτωμάτων παθογένειας του κοινωνικού γίγνεσθαι οι πολίτες είναι απλοί θεατές των εξελίξεων, χωρίς λόγο για τα πράγματα.
3. Έρχεται να υπογραμμίσει ότι η συζήτηση και ο προβληματισμός για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα δεν έχουν χαθεί.

Όλα τα παραπάνω αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη αξία, αν λάβουμε υπόψη ότι χρήστες του Διαδικτύου και bloggers είναι κατά κύριο λόγο νέοι άνθρωποι, τους οποίους το ευρέως διαδεδομένο στερεότυπο τους θέλει «απολιτίκ» και «αδιάφορους για οτιδήποτε άλλο πέρα την πάρτη τους».

Είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα δούμε ακόμα πιο ενδιαφέρουσα συνέχεια (εξάλλου, υπήρξε και παρελθόν, όπως για παράδειγμα τα banners υποστήριξης στον δημιουργό του blogme.gr Αντώνη Τσιπρόπουλο, του οποίου η περιπέτεια παίρνει πλέον και επισήμως τη δικαστική οδό τον Ιούνιο -βλ. εδώ).